Aşk Böyle Mi Kokar?

Tolga ısrarla arıyor ben de ısrarla açmıyorum. Mesajlar, yalvarmalar... Kızdım, küstüm sanıyor, öyle sansın aman hiç dert anlatacak halim yok. Depresif tarafım kabardı, yalnız kalmak kafa dinlemek istiyorum. Ayşe, çok üzgün diye onunla ilgilenmiş yoksa bana aşıkmış. Yahu bana ne, çok umurumda sanki, kıskandım sanıyorsa demek. Arka bahçede, kitabım, kahvem. Oh huzur, sessizlik... Cihan'ın kitabını okuyorum. Aşktan korkan, seksi, güzel, hafif sürtük, otuzların başında bir kadından bahsediyor yani benden. yanıma Cihan geliyor, fark etmiyorum.

" Beğendin mi romanı?" Diyor, sesiyle irkiliyorum. " Korkuttun beni, ne kadar sessiz geldin öyle."
" Ben sessiz gelirim." Diyor, gülümsüyor. Bugün nasıl da yakışıklı görünüyor.
" Bana telif ödemelisin, beni anlatmışsın romanında." " O zaman sen de bana öde." " O niye?" " Bloğunda benden bahsediyorsun Madam Marin." Diyor, kızarıyorum. " Biliyor muydun? Ama nasıl?" " Ben senin hakkında sandığından çok şey biliyorum."Diyor.

Bloğumu okuyor, dahası ben olduğumu biliyor. Bu beklemediğim bir darbeydi, hem hoşuma gitti, hem beni tahrik etti, hem de rahatsız etti. Çok özel şeyler yazdığım zamanlar da oldu bloğa, hele onunla ilgili yazdıklarım aman aman.Aleni yatakta nasıldır acaba bile yazdım, çıkarımlarda bulundum. Elleri güzel, güzel okşar, dudakları güzel öper falan yazdım, of ki ne of. Kalbimin kenarında bir alevlenme oluyor, yeni bir şey bu. Bana yaklaşınca kokusunu duyuyorum, güzel kokuyor, farklı ama tanıdık. Aşk böyle mi kokar?

" Sen de roman yazmalısın."  " Aman kim okur beni."  "Ben seni okurum."  Öpecek sanki beni, öyle bakıyor yüzüme ama kapının açılışıyla büyü dağılıyor gelen bizim Totoş Nuri.

" Ayyy bugün hava ne güzel kızzzz." diyor ve yanımıza oturuyor. Birbirimize bakıp, gülümsüyoruz. Sevişeceğiz bu kesin ama daha önemlisi seveceğiz birbirimizi sanki.