Oynaşma Dönemi

 Cihan'la karşılaştığımız her yerde oynaşıyoruz. bazen belirli bazen belirsiz oynaşmalar bunlar. Kafe ya da barlarda rastlıyoruz birbirimize, beni görmezden gelir gibi yapıyor ben de onu, sonra kaçamak bakışlar ve gülücükler atıyoruz birbirimize. Benim yanımda marjinal tipler, onun yanında entelektüel tipler oluyor. Bir araya gelmiyoruz, böyle daha iyi. Mesaj atıyor telefonuma. " Elbise çok yakışmış." " Yine güzelsin niye güzelsin?" "özlemiştim, iyi ki buradasın." ama hep uzaktan, hep mesafe var aramızda, beni de çıldırtan, onu daha çok istememi sağlayan bu mesafe zaten. Orada duruyor, elimi uzatsam dokunurum ama dokunamıyorum. Tuvalete giderken, kalabalıkta ona sürtünerek geçiyorum. " Bu hareket çok fena ama." Diye mesaj atıyor cebime ben de gülücük yolluyorum. Eve döndüğümde, kapımın yanındaki duvarda duran sepette bir kırmızı gül buluyorum. " Güzel gül." Diye mesaj atıyorum. Yanıt geliyor, " Sen de bana güzel gül." Bu mesaj üzerine gülü bırakanın o, olmadığını anlıyorum. Saçma sapan bir mesaj göndermiş gibi oldum, neyse. Bana gelse de sevişsek diye iç geçirsem de bayılıyorum bu oynaşma dönemine, sevişmekten bile zevkli bence.