Romantizm Beni Sarmıyor Ama Korku İçindeyim

 Gece yine kapım büyük bir gürültüyle çalınıyor, panikle yataktan fırlıyorum kalbim yolunu şaşırmış ağzıma girmiş orada atıyor. Aklımdan saniyede binlerce fikir geçiyor ama hepsi şu bana dadanan gizli seks klübünün bir saldırısı olduğunda kararlı adresimi Aras biliyorsa onlar da biliyordur. Delikten baktığımda gördüğüm yüzü önce seçemiyorum zaman geçince üzerlerinden insanların yüzlerini unutmak gibi bir huyum var. Uyku sersemi gözümü iyice deliğe dayayıp bakıyorum ki Cihan, açıyorum ne yapacağım?
-Hayırdır bu saatte?
-Rahatsız etmiyorum umarım?
İçeriye kaçamak bir bakış atıyor yalnız mıyım diye merakta sanki haftanın yedi günü ilişki halindeyim de yalnızım tabii. Şu sıralar en çok görüştüğüm erkek Nuri varın düşünün vahimmiyatımı.
-Gel yalnızım.
-Kusura bakma korkuttum galiba.
Rengim bembeyaz olsa gerek yüzümden kan çekildi tabii korkudan.
-Uyuyordum da birden kapı çalınca..
Cümlemi bitiremiyorum, sarılıyor.
-Seni çok özledim.
Nedense bu romantizim beni sarmıyor hafifçe itiyorum.
-Sana bir kahve yapayım içmişsin.
Başını sallayıp salona geçiyor, telefonumu masada unutmuşum ezbere hareketlerle elime alıyorum şu bahsettiğim erken teşhisle hayatını kurtardığım adam yani Harun mesaj atmış ve aramış defalarca duymamışım bu saatte de dönmek istemiyorum ama merak içindeyim.
"Ne oldu?" Yazıyorum Cihan'ın kahvesini yaparken cinkkk diye cevap geliyor.
"Söylediğin klübe gittim beni içeri almadılar ama yakında seninle görüşeceklerini iletmemi istediler müsait misin geleyim mi?"
Ben korkudan titriyorum adam gelme derdinde "sevgilim yanımda GELME"
Bildiğin gözdağı vermişler Harun vasıtasıyla bana. Başıma geleceklerden korkarken bir yandan da benim selamım nasıl birini içeri almaya yetmez diye bir ego savaşı da başlıyor içimde. Korku içindeyim Cihan burada kalsın en iyisi.