Gizemli Adam İmajını Yerle Bir Eden Cümle

Kafeden kaçmak için geç kalıyorum zaten beni gördü yine yüzünde büyük bir sırra sahip keşiş edasıyla geliyor yanıma.
-Marin konuşmalıyız tehlikedesin.
-Ne tehlikesi?
-Senin peşindeler sana ulaştılar mı?
-Mesaj gönderdiler ama önemli değil çok rahatsız olursam polise giderim.
Sinir bozucu şekilde gülüyor.
-Onlar çok akıllı çok iyi saklanırlar hiçbir şey ispatlayamazsın sakın polise gitme.
-Senin onlar için çalışmadığını nereden bileceğim Aras? Ya tüm bunlar bir oyunsa?
-Ben onlar için çalışıyordum evet ama kaçtım sen de kaçmalısın.
-Evim ve işim burada ben hiçbir yere kaçmıyorum.
-Sen bilirsin o zaman onlarla anlaşmak zorundasın.
-İlüminati sanki mübarekler öyle olsalar ünlü olurdum gerçi beni anca sapık bir seks klübü içine almak ister.
-Seni iyi tanımıyorum ama çok önemsiyorum başına asla kötü birşey gelmesini istemem. Ben bu akşam otobüsle Antep'e gideceğim ama...
Gelecek olan cümleyi üstün içgüdelerimle ve daha çok yaşamışlıklarımla hissettim, bakışından cümlenin gidişinden benden para isteyeceğini adım gibi biliyordum.
-Ama param yok Marin bana 150 lira kadar verebilir misin?
Benim için elbette önemsiz bir miktar ama asla bir erkeğe para vermem özellikle de becerdiklerime o zaman ben becerilmiş hissederim. Hızla ayağa kalkıyorum.
-Eski işyerinden istesene içeride kalmış paran vardır ya da bak etrafta hoş bayanlar var bu fiyata bir muamele çekebilirsin.
-Neden böyle konuşuyorsun ne olur versen?
-Bütün o gizemli adam imajını yerle bir ettin yazık.
Arkamı dönüp hızla kafeden çıkıyorum arkamdan şaşkınca baktığından da bir daha karşıma çıkmayacağından da eminim.