Bana Bakma Adımı Sorma Arkamdan Gelme Ama Gelirsen Memnun Olurum

 "Bana bakma, adımı sorma, arkamdan gelme ama gelmek istersen memnun olurum. Seninle yaşadığım hiçbir şeyden pişman olmam, sonrasında hatırlamam. Benden seni sevmemi bekleme, aşk, sevgili olmak gibi saçmalıklar yok benim kitabımda. Ancak sevişir sonra kendi yollarımıza gideriz. Ne sen beni tanırsın ne de ben seni ta ki tekrar özleyip, isteyene kadar."

Ne güzel bir ilişki planı, acı yok, beklenti yok, sorumluluk yok sadece zevk. Aslında bu hepimizin istediği tür bir ilişki ama biz bununla yetinmeyiz. Merak ederiz; kimdi bu adam, sırrı neydi? Ne saklıyordu da böyle sınırlar çizmişti? Peşine düşeriz, sadece zevk değil hayat, içinde acı yoksa zevkin de anlamı kalmaz ve en çok acı veren de aşktır. Aşk acısızsa tatsızdır.

Biri size bana bağlanma derse, bağlanırsınız. Beni bekleme derse beklersiniz. Ben asla aşık olmam derse, size deli gibi aşık olması için uğraşırsınız. Sonuç hep hüsrandır ki zaten mutlu olursanız bu sizi daha çok mutsuz eder.

Adamın söylediği saatte, söylediği yerde olacaktım. Tenine, kokusuna karışırken adını bile sormayacaktım. Onu telefonuma Kim Ki-duk diye kayıt ettim. Kore filmlerini sever mi onu bile bilmem ama bir Kim Ki-duk filminden fırlamış gibiydik. Konuşma yok, mimikler, jestler ve sadece dokunuşlar var. Nasıl tanıştığımız biraz buğulu. Kalabalık bir bar gecesi, biraz sarhoş biraz buruk. Yumuşak sesiyle arkama yaklaştı ve " bana bakma, adımı sorma, arkamdan gelme ama gelirsen memnun olurum" dedi. Gittim…

Sonra beni yakınlarda bir eve götürdü, içeride eşya yok denecek kadar azdı. Yerde bir yatak, etrafta içki şişeleri, mumlar, duvarda eğreti duran bir tablo. Hiç konuşmadık, sadece öpüştük, sarıldık, dokunduk ve uzun süredir sevişmenin anlamını sorgulamayacağım kadar derin seviştik. Ben giyinip giderken o bana adımı sormadı, ben de söylemedim. Ben de ona sormadım, o zaten söylemeyecekti. Sadece bir kağıda numarasını yazdı ve bir kere çaldır uygun olunca seni ararım, buluşuruz. Dedi. Ben de sadece başımla onayladım. Konuşmadım giderken, veda etmedim. O da bana dönüp bakmadı.

Kapıyı açtım, dönüp baktım ona doğru. Camdan dışarı bakarken elini kaldırıp salladı bana bakmıyordu ama ona baktığımı biliyordu. Belli belirsiz gülümsedim. Severim gizemi de gizemli insanları da ben zaten bir gizemim başlı başına.