Yari Görmeyeli Oldu Bir Hayli Zaman

 Nuri yle bir mekanda oturuyoruz yandaki türkü bardan Nurettin Rençber in acı vurucu sesi geliyor "yari görmeyeli oldu bir hayli zaman" diyor biz başka bir mekandayız başka bir müzik çalıyor ama onu bastırıyor bakıyorum etrafımdaki herkesin hatta Nuri nin bile havası değişiyor yüzünde bir hüzün bulutu dolanıyor çünkü çok oldu bizim yari görmeyeli geçirdiğimiz zamanlar. Kastım unutulmayan aşklar da değil. Kimimiz anasını, babasını, kardeşini görmedi bir hayli, kimimiz dostunu, unutamadığı sevdiğini kimi özlediyse onu, kimimiz büyük annesini toprağa kimi emenet ettiyse onu görmedi daha da göremeyecek epeyce orası kesin. Turnayla selam söyleyip içimizde hangi yar yara açtıysa onu kaç hayli zamandır görmediğimizi hesaplıyoruz. Parmaklar yetişmiyor akıl takılıp kalıyor amma zaman geçmiş diyoruz içimizden biz buna nasıl dayandık nasıl göz yumduk bu kadar büyümesine mesafenin? Ne kadar da çaresiziz geçen zamanın karşısında ne kadar da umursamaz görünüp kavurmuşuz içimizi... Çok zaman geçmiş daha da geçecek ne zaman göreceğiz yari belli değil. Hüzün bulutu Rençber in sesiyle sarıyor ruhumuzu herkesi kaplıyor bir sessizlik bir dalıp gitme hali... sonra susuyor, bitiyor şarkı birden silkelenip eski halimize dönüyoruz maskeler yine takılıyor yüzlere gülümser gibi yapıyoruz sanki unutmuş gibi hiç özlemiyoruz gibi...