Sanırım Gizli Bir Mazoşistim

 Ölümüne korkuyorum ki ben ölümden bile bu denli korkmamıştım. Korku endişe zayıflık sarıyor bedenimi ruhumu... Arkamı dönüp bakıyorum kendim kendimden  ne çabuk uzaklaşmış. Ben bana yabancıyım üzerime yüklenen sorumluluk kaçsam kaçamıyorum içimden hapsedildim nereye giderim yeniden ben olur muyum artık? Korkuyorum hiçbir aşkın, aşk acısınn kavurmadığı kadar kavuracak ellerimi dizlerimi bağlayacak kaçamayacağım biliyorum. Korkuyorum.. Gözümü kapatıp açayım bitsin acıtmasın yormasın üzmesin istiyorum ama yaşanacak kanatacak çok zaman var daha. Ben de yaşayıp özümseyeceğim belki de severim kimbilir zaten şüphe içindeyim sanırım gizli bir mazoşistim.