Yürüyüş yapsam mı çıkıp dedim çıktım. İki adım attım ki karşıdan vay vay vay diyen biri geliyor. Kimseyle lak lak yapacak halim yok. İri yarı bir adam ama yok yolun ortasında beni domaltsalar hatırlayamıyorum kim olduğunu.
-Nasılsın yav görmeyeli hala devam mı?
Zorla gülümsemeye çalışıyorum, kulağımdaki kulaklıkları çıkartıyorum tempolu yürüyüşümün temposuna sokuldu şu an. Ne devam mı diye soruyor ki bu çam yarması?
-Devam devam.
-Ooo güzel sende hep umut vardı.
-Teşekkür ederim.
-Ben de işte burada bizim Ziya var benim dayı oğlu onu görmeye geldim. Güzelmiş buaralar ben pek gelmiyorum iki ünlü gördüm demin.
Üç diyeceksin çam yarması ben de ünlüyüm kendi çevremde kendi dünyamda ünlüyüm!
-Öyle mi ne güzel.
-Ne yaptın evlendin mi sen?
-Hayır bekarım.
-Ha olmadı o oğlanla desene.
Kimi soruyor hangisini kast ediyor acaba?
-Yakışıyordunuz da onun ailesiyle sen anlaşamazdın onlar da seni istemedi zaar.
Kim istememiş kim?
-Bekarım evlenmedim kimseyle. Ben yürüyüşe çıkmıştım...
-O evlenmiş ama da ben pek beğenmedim kızı senin maşallahın var.
-Eyvallah.
-Yok yok öyle yaşın daha büyük ama seninle bir değil hani.
Aklıma Serdar Ortaç'ın şarkısı takılmasın mı "yaşım özneden büyük ama seni adım adım sayıp seviyorum, heyecandan her gece hayalini unutursam..". gerisi neydi ya? Bu arada kimi kast ettiğini anladım. Serdar Ortaç'ın sanki beni takip ediyormuş da öyle şarkı yazıyormuş gibi olduğu bir dönemde yaşadım ben bu aşkı. Serdar Ortaç dinler dinler nereden biliyor bu adam ne yaşadığımı yahu derdim. Ben büyüktüm o küçük, ben cesurdum o korkak, ben gittim o kaldı, ailesi benimle gelir diye korku içinde yaşadı, o beni kaldıramadı ağır geldim ben ona dayanamadım çok yordu ben olgundum o daha büyüme sancıları çekiyordu beni de sancılar içinde bıraktı kısaca olmadı ama aşk mıydı dibine kadar aşktı. Bu amca da bizim dedikodumuzla çalkalanan şirketin güvenliklerindendi artık ne kadar ünlü olmuşuz varın siz düşünün.
-Ben kaçayım acelem var. Size iyi akşamlar.
-Seni gördüğüme sevindim şirkete uğrasana arada.
Ya uğrayayım da benim eskiyle orada çalışan karısını göreyim haberim var herşeyden kalsın tamam kendimi pek sevmem de o kadar da düşman değilim bünyeme. Adama cevap vermeden kulaklıklarımı takıp tempolu yürüyüşüme geçiyorum. Kulaklığımda başka şarkı çalsa da Serdar Ortaç beynimde hala yaşım özneden büyük ama seni adım adım sayıp seviyorum heyecandan ismini bile kazıdım bitik yüreğime diyordu ben de telaşlanıyordum.
-Nasılsın yav görmeyeli hala devam mı?
Zorla gülümsemeye çalışıyorum, kulağımdaki kulaklıkları çıkartıyorum tempolu yürüyüşümün temposuna sokuldu şu an. Ne devam mı diye soruyor ki bu çam yarması?
-Devam devam.
-Ooo güzel sende hep umut vardı.
-Teşekkür ederim.
-Ben de işte burada bizim Ziya var benim dayı oğlu onu görmeye geldim. Güzelmiş buaralar ben pek gelmiyorum iki ünlü gördüm demin.
Üç diyeceksin çam yarması ben de ünlüyüm kendi çevremde kendi dünyamda ünlüyüm!
-Öyle mi ne güzel.
-Ne yaptın evlendin mi sen?
-Hayır bekarım.
-Ha olmadı o oğlanla desene.
Kimi soruyor hangisini kast ediyor acaba?
-Yakışıyordunuz da onun ailesiyle sen anlaşamazdın onlar da seni istemedi zaar.
Kim istememiş kim?
-Bekarım evlenmedim kimseyle. Ben yürüyüşe çıkmıştım...
-O evlenmiş ama da ben pek beğenmedim kızı senin maşallahın var.
-Eyvallah.
-Yok yok öyle yaşın daha büyük ama seninle bir değil hani.
Aklıma Serdar Ortaç'ın şarkısı takılmasın mı "yaşım özneden büyük ama seni adım adım sayıp seviyorum, heyecandan her gece hayalini unutursam..". gerisi neydi ya? Bu arada kimi kast ettiğini anladım. Serdar Ortaç'ın sanki beni takip ediyormuş da öyle şarkı yazıyormuş gibi olduğu bir dönemde yaşadım ben bu aşkı. Serdar Ortaç dinler dinler nereden biliyor bu adam ne yaşadığımı yahu derdim. Ben büyüktüm o küçük, ben cesurdum o korkak, ben gittim o kaldı, ailesi benimle gelir diye korku içinde yaşadı, o beni kaldıramadı ağır geldim ben ona dayanamadım çok yordu ben olgundum o daha büyüme sancıları çekiyordu beni de sancılar içinde bıraktı kısaca olmadı ama aşk mıydı dibine kadar aşktı. Bu amca da bizim dedikodumuzla çalkalanan şirketin güvenliklerindendi artık ne kadar ünlü olmuşuz varın siz düşünün.
-Ben kaçayım acelem var. Size iyi akşamlar.
-Seni gördüğüme sevindim şirkete uğrasana arada.
Ya uğrayayım da benim eskiyle orada çalışan karısını göreyim haberim var herşeyden kalsın tamam kendimi pek sevmem de o kadar da düşman değilim bünyeme. Adama cevap vermeden kulaklıklarımı takıp tempolu yürüyüşüme geçiyorum. Kulaklığımda başka şarkı çalsa da Serdar Ortaç beynimde hala yaşım özneden büyük ama seni adım adım sayıp seviyorum heyecandan ismini bile kazıdım bitik yüreğime diyordu ben de telaşlanıyordum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder