İçime Çekmiyorum Sadece İçime Alıyorum

 Sabah bir haber okudum; kadının biri 109 yaşına basmış sırrı da: Egzersiz yapmak, yulaf yemek ve erkeklerden uzak durmakmış. Genç yaşından beri çalıştığını söyleyen kadın, erkekler için çıkarttıkları sorunlarla uğraşmaya değmezler demiş. Haklı da ne diyeyim. Aşk kesinlikle ömrü kısaltıyor, törpülüyor, saçlarını yolduruyor, sinir krizleri geçirtiyor, ölesiye korkutuyor... Ama yaşamanı da sağlıyor. Aşkla nefes alıyor, hayatta olduğunu hissediyorsun. Yüzünde salak bir gülümsemeyle dolaştığın ilk zamanların keyfini hangi bir kase yulaf verebilir ki? Ben erkeksiz yapamam arkadaş. Varsın ömrümü kısaltsın ayrıca ben zaten hiçbir erkek için kendimi üzmüyorum ki. Sorun mu çıkarttı, sıradaki? diyor ve yolluyorum. Eskidendi o aşk acıları çekmeler, kaybetmeyeyim diye alttan almalar falan. Tahammülüm sıfır hatta eksilerde. Bana keyif versin, eğlendirsin, konuştuğumda beni anlasın yeter. Yani ben sigara içenler içinde dudak tiryakisi gibiyim. İçime çekmiyorum sadece içime alıyorum bu da çok zararlı değil.