Sadakat Kim Ben Kim

 Hemcinslerime karşı acımasızım da nedense Cihan'ın karısına üzülüyorum. Bu yüzden hiç sorgulamıyorum sevişiyorlar mı? Haftada kaç kere oluyor iyi mi kötü mü? Cihan bana geliyor ve içimi kemiren her soruyu unutuyorum ama dün gece geç geldi evden kaçamadı ya da bahanesi tükendi belli.  Konuşamadık, konuşmadım Suskunluk çoğu şeyi konuşmaktır zaten. Anladı... Anladım.
-Marin  dedi kırgın bir sesle. Gitme konuşması geliyordu vedalaşacaktık.
-Ben ayrılmaya karar verdim.
Ona döndüm tam ben de olmuyor böyle seni beklemekten kalan vakitlerinde gizli saklı aşk yaşamaktan bıktım diyecektim ki konuştu.
-Yarın eşimle konuşup ayrılacağım.
-Ne eşinle mi? Boşanacak mısın?
-Evet.
-Neden?
-Kaçamak aşk yaşamak bana göre değil bu durum çok yıpratıyor beni, seni, onu...
-Bizi biliyor mu?
-Hayır ama hissediyor elbette. Kadınlar sevilmediklerini anlamaz mı sanıyorsun?
-Haklısın.
-Artık saklanmak zorunda kalmayacağız tüm vaktim senin olacak, beraber yaşarız.
-Öyle olur doğru.
-Ben gideyim ararım yarın.
Arkasından bakarken içimde tuhaf bir pişmanlık ve hüzün hissettim içimdeki cadı konuştu.
"İkinci kadındın şimdi yuva yıkan kadın oldun."
-Ne yapmamı bekliyordun?
"Senin için karısından boşanacak senin için! Sonra da o kadının yerini sen alacaksın yemek yapacaksın, ev kadını gibi olacak sadık kalmaya zorlanacaksın sadakat kim sen kim be!"
Haklıydı... sustum suskunluk çoğu şeyi kabullenmektir zaten.