-Kız galiba kıyamet koptu.
-Ne?
-Duymuyor musun bu saatte ezanlar okunuyor.
-Hım evet duydum şimdi de ne alaka?
-Kıyamet koptuğu için olmasın?
-Saati karıştırmış bir hoca olmasın?
-Saçmalama Marin ya. Televizyonu açalım.
Daha tam kendime gelemeden duyuyoruz ki darbe olmuş sonra durmuş pardon darbe değil kalkışma.
-Ay neyse ki engellemişler.
-Bu saatte darbe mi olur ya neden sabaha karşı değil? Filmlerde hep öyle oluyordu.
-Sen darbe mi gördün hayatında çok kötü bir şey ben seksen darbesinde çocuktum hatırlıyorum.
-Ne zaman başlamış bu darbe kalkışması?
-On civarı.
Kafama birşey dank ediyor saat ondan beri bir kalkışma ve karışıklık var ama benim telefonum hiç çalmadı kimse bana iyi misin demedi kimseden kastım geleceğimiz meçhul olan sevgilim Cihan.
-Eeeee Cihan neden beni aramadı merak etmedi mi?
-Sokaklara çıkmıştır darbe durdurmaya.
-Darbe değil kalkışmaymış baksana.
Suratımın asıldığını görünce Nuri yanıma oturdu omzunu koluma attı.
-Sen de sevgili yapmaya kalkışma!
Hep de yerinde ve tam da gediğine koyar lafı ayrıca kalkışma ne demek ya Nuri doğru kullandı da bu kelimenin bu kullanımını ilk defa duyuyorum üstelik kaç yıllık edebiyatçıyım. Evet kendime edebiyatçı diyorum ne olacak? Zoruna giden okumasın kendini yazar ve edebiyatçı sanmaya devam etsin benim okurum bana yeter canım sıkkın zaten attırmayın tepemi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder