Döndüm Sürtükler

 Buradayım buradayım panik yapmayın.

Yalnız değilsiniz. Aynı ülkede nefes almaya, sevişmeye, yaşamaya devam ediyorum.

Dibi boyladım, yerle bir oldum. Kalktım zirveyi de gördüm.

Bu dönemde sustum... İçimden öyle geldi, canım öyle istedi. 

Küstüm, sustum, kaçtım, gittim, verdim, geldim.

Biraz da kafa dinledim.

Baktım ki merak etmişsiniz, neredesin demişsiniz hoşuma gitti.

Boşuna yazmamışım bu bloğu dedim. Hadi atayım üzerimdeki ölü toprağını zira her yerime bulaştı.

Zira da ne kelimedir ama çocukluğumdan beri anlamını anlamaya çalışırım. Kesin Türkçe değil ya arapça ya farsça.

Ben yine bildiğiniz gibiyim sadece hayatımdan baya bir insan attım. Bazıları Corona'dan ya da başka sebeplerden öldü. Fiziken de öldü, benim için de öldü.

Yeniler geldi, fırsat vermediğim, zamanında haksızlık ettiklerimin değerini anladım. Hayatımda kalanlara daha sıkı sarıldım.

Nuri mi? O da bildiğiniz gibi. Hep yanımda iyi ki var. Anlaşamadığımız tek konu aşı meselesi neymiş içine bilmediği bir şeyi sokturmazmış sanki içine giren herifleri çok iyi biliyor da. Bana da kızıyor her haltı içine alma diye. Arkadaş ben zevk alıyorsam alırım ki bu aşı virüsten koruyor. 

Tamam yoktum ama boş da durmadım sizin için kitap hazırladım yakında çıkartırım. Bakın her şey sizin için; yaşadıklarım da yazdıklarım da.

Bazen uzaklaşsam da buradayım, tam yanındayım, arkandayım, kucağındayım, yatağındayım... Tamam abarttım ama seninleyim merak etme.

Burayı arada kontrol etmeyi de unutma.

Öpüldünüz yavruslar...